آیین "اندوه یاد" آندره آرزومانیان ـ آهنگ ساز و نوازنده ی پیانو ـ با سخنان فرشته طائرپور ،علی دهكردی ،هنگامه مفید، شراره دولت‌آبادی و.... همراه شد
به گزارش خبرنگار موسیقی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در این مراسم كه عصر 19 خرداد ماه در خانه ی سینما برگزار شد، فرشته طائرپور تهیه‌كننده ی سینما با بیان این كه؛ "همه ی ما از خداییم و به سوی خدا بازمی‌گردیم" ادامه داد: اما بدرقه شدن‌مان به سوی ابدیت مانند هم نیست و آندره آرزومانیان با ترنم و سپید بدرقه شد. او سپید زندگی كرد، سپید كار كرد و سپید مورد رحمت خداوند قرار گرفت.
او از فیلم "ماهی" و همكاریشان با آندره آرزومانیان یاد كرد و گفت: اولین فیلمی كه در سینمای ایران تولید كردم، سال 66 بود و همه ی ما بی‌تجربه بودیم و حالا فكر می‌كنم كه رابطه ی ما مقدمه‌ای بود برای این كه امروز در خانه ی سینما درباره ی او صحبت كنیم.
فرشته طائرپور معتقد است: بسیار سخت است كه هنرمندی بی‌حاشیه زندگی و كار كند و بدون داشتن شهوت شهرت فعالیت كند و حتی اجازه بدهد كه حاصل كارش به اسم دیگران تمام شود. به علاوه آندره مرد مصاحبه و شهرت نبود. او مرد كار بود و خدا او را برای چنین شغلی برگزیده بود تا خاطرات و آثارش برای جامعه ی هنری كشور باقی بماند.
این تهیه‌كننده در بخش پایانی سخنانش گفت: معمولا خبرنگاران در معرفی چهره‌های سینمایی كشور با سهل‌انگاری عمل می‌كنند و از چهره‌های ساكت غافل می‌مانند، اما باید به دنبال افرادی مثل آرزومانیان رفت و آن‌ها را شناخت و با آن‌ها صحبت كرد.
سپس علی دهكردی به‌عنوان نماینده ی شورای مركزی انجمن بازیگران سینمای ایران گفت: تسلیت تنها یك كلمه است اما در فضای هنر كلمه ای كم بها و نامتناسبی است چون اعتقاد فلسفی و عرفانی هنرمندان نمی‌میرند و همیشه می‌گوییم كه هرگز نمیرد آن كه دلش زنده شد به عشق و هنر راز بی‌بدیل جاودانگی است.
وی ادامه داد: در تعبیر جایگاه هنرمند اندازه ی فعالیت هنری یك هنرمند و مقدار شهرتش فقط برای این كه در خانواده ی هنرمندان احترام بیشتری برای او به همراه می‌آورد، اهمیت دارد. اما من فكر می‌كنم كه جایگاه اصلی هنرمند زمانی مشخص می شود كه با او برخورد داشته باشیم و به این نتیجه برسیم كه ارزش هنری آثار او در برابر ارزش انسانی‌اش بسیار كوچك و كم‌اندازه است.
به گفته‌ی دهكردی؛ آندره آرزومانیان یكی از بهترین نمونه‌هایی از هنرمندان است كه ارزش وجودی‌شان از آثارشان بزرگ‌تر بود و هر كس درباره ی او صحبت می‌كند، اول به صفت مهربانی‌اش اشاره دارد.
او یادآور شد: روزی در كنار ناصر چشم‌آذر بودم و دیدم كه او مكدر است و پشت پیانو نشسته و برای آندره شعر می‌خواند و گریه می‌كند و برای من بسیار جای تعجب داشت كه او چقدر به آندره علاقه‌مند است و در خلوتش برای او گریه می‌كند و آن زمان لحظات شروع غم‌انگیز بیماری آندره بود.
به گزارش ایسنا، در بخش دیگری از این مراسم، هنگامه مفید نامه‌ای را كه برای آندره آرزومانیان نوشته بود خواند و در این نامه از همكاری‌هایش با وی در مجموعه‌های عروسكی "ابر و باد و مه و خورشید" و "گنجشكك اشی مشی" یاد كرد.
برنامه با پخش كلیپ اجرای آندره آرزومانیان از قطعه ی جمعه ی "فرهاد مهراد" همراه شد و سپس "وارطان ساهاكیان" به شیوه‌ی نوازندگی این هنرمند اشاره كرد و افزود: تا حدودی احساسات ناسیونالیستی آندره نسبت به موسیقی ارامنه در آثارش مشهود بود و این كه می‌گویند آندره شیوه ی نوازندگی خاص خود را داشت به روح موسیقی ارمنی او بازمی‌گردد و او بسیار مردی خلاق بود.
وی یادآور شد: آندره به جز موسیقی پاپ برای موسیقی ارامنه نیز بسیار تلاش كرد و با هنرمندان بسیاری همكاری داشت و در روز چهلم درگذشت او احتمالا در كلیسای كریم‌خان مراسمی برای او برگزار خواهد شد.
سپس دختران آرزومانیان روی سن آمدند و درباره ی او صحبت كردند.
آنی دختر كوچكتر آرزومانیان نامه‌ای كه برای پدرش نوشته بود را خواند و سپس دختر بزرگترش كه فرزند خوانده ی آرزومانیان است گفت: آنقدر از اسم پدرخوانده مرا ترسانده بودند كه اولین روزی كه آندره را دیدم كوچك‌ترین حركت او كافی بود تا مرا متنفر كند و با ترس از او پرسیدم كه شما را باید چه صدا بزنم و او گفت كه اگر دوست داری من دوستت باشم به من آندره بگو و اگر فكر می‌كنی كه لیاقت دارم پدرت باشم به من پدر بگو و حالا فكر می‌كنم كه او لایق‌ترین پدر دنیا بود.
در پایان این مراسم شراره دولت‌آبادی همسر آرزومانیان در سخنانی گفت: آندره مهم‌ترین فردی بود كه من در زندگی‌ام داشتم و فقدانش را حس می‌كنم. اما خوشحالم كه دیگر او بیش از این درد نكشید و اذیت نشد و مانند یك كودك معصوم از دنیا رفت.
وی یادآور شد: آندره قبل از این كه در بیمارستان بستری شود، برای من چیزهایی می‌نوشت كه من یكی از آن‌ها را جدا كردم و امروز برای شما می‌خوانم. در بخشی از نوشته‌های او آمده است: "زندگی را دوست دارم چون خدا را دارم و هر لحظه هدیه ی گرانبهایی از سوی خداوند است كه باید قدرش را بدانیم و خدا را كه بزرگ، بی‌نهایت و بی‌كران است، شكر می‌كنم".
گفتنی است: این مراسم كه با استقبال هنرمندان و مردم همراه بود به همت كانون آهنگ‌سازان خانه ی سینما برگزار شد.
به گزارش ایسنا، آندره آرزومانیان آهنگ ساز و نوازنده ی پیانو در 56 سالگی بر اثر ابتلا به سرطان، 11 خرداد ماه از دنیا رفت.