شاهرخ خواجه نوری، در واقع آهنگساز، پیانیست و موسیقیدان است. او فارغ التحصیل رشته ی آهنگسازی  (.F.L.C.M)از آکادمی موسیقی لندن در سال 1981 (میلادی) می باشد. سپس در کالج مورلی لندن دوره ی موسیقی الکترونیک را می گذراند و در همان کالج با رشته های دیگر آشنا شده و به کلاس های هنر، فلسفه و ادبیات انگلیسی می رود و در کلاس های هنر با مسائل تئوریک و عملی آشنا می شود. از همان زمان به طور پی گیر به دیدن آثار هنری و همچنین کشیدن نقاشی و کارهای کولاژ و غیره رو می آورد. پس از بازگشت به ایران سال ها در دانشکده ی صدا و سیما به تدریس موسیقی کلاسیک، موسیقی فیلم و موسیقی و هنرهای تجسمی می پردازد. در آن دوران از طریق آشنایی با همکاران گروه عکاسی، محمود معالج و عباس قرابی و تشویق ایشان، عکاسی را به طور جدی و حرفه ای می آموزد. عباس قرابی امکانات کار با دوربین و حتی چاپ در لابراتوار را به او می آموزد.

 

بسیاری از عکس های همین نمایشگاه نتیجه ی تجربه های آن دوره است. خواجه نوری از آن دوره تا کنون (20 تا 25 سال)، بنا به حالات و کنجکاویهای مختلف، کارهای گوناگونی انجام داده است. از ترکیب عکس ها با مواد دیگر تا کار با زمینه پارچه، آثار حجمی و در سال های اخیر نیز چند ویدئو آرت.

 

 

یک ویدئو آرت به نام Light Travel در کنسرت دانشگاه برمن سال 2005 در کنار آثار موسیقی او پخش گردیده است. او همچنین در اولین بینال هنر مفهومی موزه هنرهای معاصر، یک کار موسیقی الکترونیک همراه با آویز کالدر (Calder) در وسط موزه به نام همصدا با کالدر انجام داده است. در سال 2007 به سفارش شهردار شهر syke در شمال آلمان همراه با پنج هنرمند دیگر یک sound installation در رابطه با قربانیان جنگ انجام داده است.

وی نام اختصاری Shakonn را به جای اسم و فامیل و یا همراه با آن برای آثار خود بر گزیده است.

 

 


 

در روز افتتاحیه ی این نمایشگاه، راس ساعت 18 گروه موسیقی یارآوا به اجرای برنامه پرداخت.

نوازندگان: مهرداد غلامی، اردشیر جفره، مهسا مجتهدی، کیانا رحیمی، مهرنوش شهامت پور، معصومه غفارخانی، مروارید آسیایی

کاری مشترک از مهدی جلالی و مهسا مجتهدی برگرفته از آثاری از شاهرخ خواجه نوری

 

 

در روز افتتاحیه (8 خرداد 1388 ) طبق آنچه که از قبل اعلام شده بود، گروه موسیقی یارآوا قطعه ای با نام صدای یک نمایشگاه مفهومی که کاری است مشترک از مهدی جلالی و مهسا مجتهدی، به رهبری مهدی جلالی در گالری هفت ثمر به اجرا درآوردند. این قطعه، یک اثر موسیقایی و نمایشی است که تمام حرکات نوازندگان از قبل طرح ریزی شده و در پارتیتور ثبت شده است.

نوازندگانی که اجرای این اثر را بر عهده داشتند عبارت بودند از:

مهرداد غلامی: فلوت

اردشیر جفره: سازهای کوبه ای

مهسا مجتهدی: ویولن

کیانا رحیمی: گیتار

مهرنوش شهامت پور: سازهای کوبه ای (کاسه ی تبتی)

معصومه غفارخانی: سازهای کوبه ای (کاسه ی تبتی)

مروارید آسیایی: سازهای کوبه ای (کاسه ی تبتی)

در بروشوری که در رابطه با این اثر به چاپ رسیده به نقل از آهنگسازان اثر عنوان شده:

صدای یک نمایشگاه مفهومی

(تقدیم به شاهرخ خواجه نوری)

کاری مشترک از مهدی جلالی و مهسا مجتهدی

نگارش این اثر از حدود یک ماه پیش از برگزاری نمایشگاه به سفارش شاهرخ خواجه نوری آغاز شد. در این اثر (هر چند که عنوان صدای یک نمایشگاه مفهومی را بر خود دارد) بیشتر از آن که به آثار ارائه شده در این نمایشگاه و یا به طور کل طرز تفکر و نگاه خواجه نوری به هنرهای تجسمی پرداخته شود، به جنبه ی دیگری از هنر وی که آثار موسیقایی و نیز دیدگاه های خواجه نوری در زمینه ی موسیقی می باشد پرداخته شده است.

 

"بخشی از پارتیتور اثر"

 

در این قطعه که در روز افتتاحیه بخش هایی ازآن (به علت محدودیت زمان و مکان) به اجرا در آمد، با نیم نگاهی به برخی آثار شاخص خواجه نوری و همچنین نگاهی کلی به فلسفه ی موسیقایی وی، سعی شده که علاوه بر بزرگداشت این آهنگساز صاحب سبک و در عین وفاداری به آثار عمیق وی، اثری جدید خلق شود.

قطعاتی که در تصنیف این اثر به آنها اشاره شده عبارتند از:

پرتره ی شخصی با کیج و رایش، لیگتی هم آنجاست -  صدای ساعت شنی - فلوت تقلا می کند شماره ی یک و دو - پرلود شمار ی یک لوت - پرلود شماره یک گیتار -  6+6 - سفر دنا - شب های بمباران.

 


 

 

نظریه، آنچه به آن فکر نمی کنم:

بر این باورم که هنر معاصر توسط چند هنرمند نظریه پرداز و متفکر به این ترتیب شکل گرفته است. مهم ترین شخصیت از نظر من مارسل دوشان است که هنوز ابداعات و جریان فکری و فلسفی او به شکل هایی ادامه دارد. در نیمه ی دوم قرن یوزف بویس (Joseph Beuys) پدیده ی مهمی است. هنرمندان و متفکرانی چون: رنه ماگریت، راشنبرگ (Rauschenberg) ، ایوکلاین (Ives Klein) و ... در همین جریان هستند.

جان کیج (John Cage) _ هر چند موسیقی دان است، اما دیدگاه و تفکر او بسیار مهم است. در دهه های اخیر شاید بتوانم از Tony Cragg, Clemente, Immendorff  نام بیاورم.

در موسیقی معاصر نیز اینچنین است. شخصیتی چون ادگار وارز  (Edgar Varese)  و همفکری و صمیمیت او با مارسل دوشان، پدیده ی مهمی در بیشترین نشانه های موسیقی معاصر است. آهنگسازان و بنیان گذارانی چون: بولز (Boulez) اشتوکهاوزن (stockhausen) نونو (Nono) و متفکرین دیگری چون لیگتی (Ligeti)  زناکیس (Xenakis) و البته جان کیج که از او نام بردم. شلسی (Scelsi) و به وجود آمدن موسیقی اسپکترال پدیده ی مهمی در اواخر قرن بیستم است. از نظریه پردازان عصر حاضر شارینو  (Sciarrino) هلموت لاخن من (Lachenmann)  و ... نگاه خاص آنها به نحوه ی نوازندگی و استفاده ی ویژه از سازها.

هنر امروز با پشت سر گذاشتن دوره ها و سبک های مختلف و رهایی از ایسم ها به یک آزادی و بی مرزی خاصی رسیده است. به قول لیگتی هنر امروز (یا موسیقی خودش) نه این است و نه آن. البته این به معنای بی در و پیکر بودن و کارهای بی محتوا و سطحی نیست، بلکه زبان وسیع تری را در ارتباط با تمام جهانیان گشوده است.

این جمله همیشه ذهنم را مشغول می کند.:

موسیقی (هنر) راه می گشاید

چون موج های اقیانوس است

نمی شود موجی را به کمال جدا کرد

و با خود به خانه برد

همواره در حرکتی مدام و رو به جلو

 

شاهرخ خواجه نوری. خرداد88

 


 

در همین رابطه فیلم مستندی با نام نمایشگاه مفهومی توسط مانی قدرت نما ساخته شده که شامل آماده سازی نمایشگاه توسط تیم اجرایی گروه موسیقی یارآوا، تمرین و اجرای قطعه ی صدای یک نمایشگاه مفهومی و همچنین افتتاحیه ی نمایشگاه می باشد. این فیلم هم اکنون انتشار یافته و در صورت تمایل، برای تهیه ی آن می توانید از طریق شماره ی دفتر گروه یارآوا یا پست الکترونیکی گروه برای تهیه ی فیلم اقدام نموده و یا به مراکز فروش مراجعه فرمائید. قدرت نما در بروشور این فیلم در مورد اثر خود چنین نوشته:

 

داخلی. روز   شب.  نمایشگاه هنر مفهومی.

دو نفر با دو زاویه ی دید متفاوت داخل یک نمایشگاه هنرهای مفهومی پرسه می زنند. گاه می ایستند و گاه کنجکاوی می کنند و گاه گیجند. هر دو فقط ناظرند و زاویه ی دید آنها از طریق دو دوربین ویدئویی ساده نشان داده می شود. در این نمایشگاه هم تصویر و هم صدا و هم موسیقی مفاهیمی را روایت می کنند که گاه فهمیده می شود و گاه فهمیده نمی شود.

چه بلایی سر آن دو نفر می آید؟!

دغدغه ی اصلی کارگردان هنگام ساخت فیلم؛

((تصاویر و آواها همچون کسانی هستند که در راه با یکدیگر آشنا می شوند و دیگر نمی توانند از هم جدا شوند)) روبر برسون

 

 

مانی قدرت نما

 


 

گروه موسیقی یارآوا:

مدیر هنری: مهدی جلالی

مدیر فنی: شاهرخ خواجه نوری

مدیر روابط عمومی: مهسا مجتهدی

مدیر اجرایی: ابراهیم الهیاری

کمیته ی اجرایی: سجاد خداوردی، شهرزاد اسماعیلی، بیتا جلالی، امیر رضا اردکانی، مهسا نعمت، علیرضا خدا بنده

مسئول وب سایت: اشکان رهبریان

پوستر: شاهرخ خواجه نوری

بروشور: مهدی جلالی

متن بروشور: مهدی جلالی، مهسا مجتهدی

چاپ: چاپ دیجیتال نارون

تصویر بردار: مانی قدرت نما، هومن مهردانا

عکاس: بیتا جلالی

عضویت در خبرنامه یارآوا

برای عضویت در خبرنامه‌ی یارآوا، لطفا فرم زیر را کامل کنید

ما 3 مهمان و بدون عضو آنلاین داریم