(عكس: ايمان واقفی)
مهدی جلالی متولد ۱۳۵۸ در تهران است. دروس ابتدايی موسيقی را در كودكی و نوجوانی با ساز پیانو نزد مینو مدرسی و شیرین صالح فرا گرفت. از سال ۱۳۷۵ پس از آشنايی با حمیدرضا محسنی به موسيقی سنتی علاقه‌مند شد. آموزش موسيقی سنتی را با ساز سهتار نزد حمیدرضا محسنی (۱۳۷۵)، دف و تمبك نزد حامد زند كریم‌خانی (۱۳۷۷)، مقدمات تنبور نزد محمد زند کریم‌خانی (۱۳۷۸)، تار، سهتار و تنبور نزد سید محمد ذوالنوری (۱۳۷۸) و مبانی نظری موسیقی ایران را نزد آریو رستمی (۱۳۷۹) آموخت. در سال ۱۳۷۸ همراه با هم‌كلاسی خود، ابراهيم الهياری، گروه موسيقی سنتی «جامه‌دران» را تشكيل داد كه تا دو سال با همين عنوان فعاليت كرد. از سال ۱۳۷۹، علاوه بر موسيقی سنتی، به فراگيری موسيقی كلاسيك نيز پرداخت و تئوری موسیقی، سلفژ، هارمونی، آهنگسازی و نوازندگی گیتار كلاسیك را نزد بابك آل‌حیدر (۱۳۷۹) فرا گرفت. در اين دوره، در زمينه‌ی آموزش سهتار، از محضر جلال ذوالفنون (۱۳۷۹) نيز بهره برد. در سال ۱۳۸۰ «گروه موسيقی یارآوا» را به همراه ابراهیم الهیاری و حامد زندکریم‌خانی تأسیس كرد. در همان سال و هم‌زمان با اولين كنسرت گروه موسيقی یارآوا، کتاب‌های «انتظار» و «مارال» شامل قطعاتی برای سهتار را منتشر كرد. پس از آشنايی با عليرضا مشايخی در سال ۱۳۸۰، به موسيقی معاصر روی آورد و به آموزش تئوری موسيقی و هارمونی نزد علیرضا مشایخی پرداخت و هم‌زمان به عضويت «گروه موسيقی تهران» درآمد و همكاری خود را به عنوان نوازنده‌ی تار، سهتار و سازها‌ی كوبه‌ای با «اركستر موسيقی نو» به رهبری مشايخی آغاز كرد. در زمينه‌ی آموزشی در اين دوره، در كلاس‌های سهتار محمد فیروزی و مسعود شعاری (۱۳۸۱)، سنتور مهدی ستایشگر (۱۳۸۱)، سلفژ ماریا آرانتاتو گونزالس (۱۳۸۱)، پیانو بابک آل‌حیدر و کلارا بوکوچاوا (۱۳۸۱) و تئوری موسیقی، هارمونی و پیانو علیرضا زواره (۱۳۸۲) شركت كرد و همينطور به عنوان نوازنده‌ی تنبور با «گروه تنبورنوازان كيهان» به سرپرستی ذوالنوری همكاری می‌كرد.
جلالی در سال ۱۳۸۲ با تشكیل «ارکستر مدرن یارآوا» به پيشنهاد عليرضا مشايخی فصل جديدی را در دوره‌ی كاری خود آغاز كرد. انتخاب وی به عنوان دستيار مشايخی در همين سال فعاليتش را در گروه موسيقی تهران بيشتر كرد. در همين دوره، نخستين درس‌های رهبری را از عليرضا مشايخی گرفت.
(عكس: اشكان رهبريان)
پایه‌گذاری برنامه‌های «خلوت موسیقی» (۱۳۸۲)، شركت در کارگاه‌های نوازندگی حسین علیزاده و کیهان کلهر و شناخت موسیقی ایرانی هومان اسعدی و ساسان فاطمی (۱۳۸۲)، رهبری ارکستر، ارکستراسیون و موزیکولوژی نزد منوچهر صهبایی (۱۳۸۳)، کنترپوان و فرم نزد علیرضا مشایخی (۱۳۸۳) و رهبری ارکستر نزد ایرج صهبایی (۱۳۸۳) از جمله فعاليت‌های هنری و آموزشی جلالی در اين دوره بودند.
سال ۱۳۸۴، همراه با ارسلان عابديان، رضا كروريان، آروين صداقت‌كيش و پويا برخوردار در اولين كارگاه موسيقی الكترونيك ايران، تحت نظر شاهرخ خواجه‌نوری به فراگيری موسيقی الكترونيك پرداخت و از سال ۱۳۸۵ آهنگسازی را با شاهرخ خواجه‌نوری ادامه داد. در همين سال فرصت فراگيری مقام‌های تنبور نزد طاهر یاروِیسی را به دست آورد.
سال ۱۳۸۷ را با پایه‌گذاری برنامه‌های «آی‌سی» و «شب ایرانی»، اجرای اولین رسیتال گیتار موسیقی معاصر ایران، تأسیس نشریه‌ی «تک‌ساز» و تأسیس مؤسسه‌ی صوتی تصویری «وای‌ام‌جی ريكوردز» آغاز كرد. برگزاری و حضور در مسترکلاس و کارگاه موسیقی الکترونیک یوآخیم هاینتس و شركت در مستركلاس گیتار کلاسیک لی‌لی افشار از جمله دوره‌های آموزشی او در اين سال بودند.
از ديگر فعاليت‌های آموزشی وی می‌توان به آموزش ساز ویلن نزد ارسلان کامکار (۱۳۸۹)، گیتار الکتریک نزد رضا پیامی (۱۳۸۹)، حضور در مسترکلاس‌های حسین علیزاده (۱۳۸۹ – ۱۳۹۰)، شركت در كارگاه تكنیك‌های معاصر فلوت مهرداد غلامی (۱۳۹۲)، شركت در سمینارهای یوآخیم هاینتس، خوزه ماریا سانچز وردو، اوروش روشكو و دانیل بیرو در دوران اقامت در هانوفر (آلمان) (۱۳۹۳)، برگزاری و شركت در كارگاه تكنیك‌های معاصر برای ویلن سوزان زاپف (۱۳۹۴)، شركت در كارگاه موسيقی الكترونيك يوآخيم هاينتس (۱۳۹۴)، برگزاری و حضور در كارگاه موسيقی الكترونيك يوآخيم هاينتس (۱۳۹۵)، برگزاری و حضور در سمينار و مستركلاس‌های آهنگسازی شاهرخ خواجه‌نوری، ديميتری پاپاگئورگيو و يوآخيم هاينتس (۱۳۹۶)، برگزاری و شركت در كارگاه تكنیك‌های معاصر برای هارپ آليس بلوگو (۱۳۹۶) و ... اشاره كرد.
پايه‌گذاری مسابقه‌ی آهنگسازی موسيقی الكتروآكوستيك «جايزه‌ی رضا كروريان» (به همراه ارسلان عابديان) (۱۳۹۴)، برنامه‌ی «شب اپرا» (به همراه اميراشرف آريان‌پور و محسن ميرمهدی) (۱۳۹۴)، برنامه‌ی «يكشنبه‌های موسيقی» (۱۳۹۴)، فستيوال موسيقی معاصر «صدا . تهران . موسيقی» (۱۳۹۵)، «فستيوال بين‌المللی موسيقی الكترونيك تهران» (۱۳۹۶) و همكاری در برگزاری فستيوال «آف بوردرز» يونان (۱۳۹۶) از ديگر فعاليت‌های جلالی می‌باشند.
(عكس: اشكان رهبريان)
جلالی از سال ۱۳۸۴ تا به امروز با نشریات تخصصی «هنر موسیقی»، «فرهنگ و آهنگ» و همچنین مجله‌ی «شبکه‌ی آفتاب» همکاری داشته و بیش از ۴۰ مقاله و نقد از وی در اين نشريات منتشر شده است. آثار وی شامل آثاری متنوع و متفاوت در ژانرهای گوناگون از جمله موسیقی سنتی، موسیقی فیلم، موسیقی معاصر و ... می‌باشد. وی در حیطه‌ی موسیقی كلاسيك و معاصر بالغ بر ۱۴۰ اثر در ۹۰ شماره‌ی اثر (اپوس) نوشته كه از میان آنها می‌توان به قطعه‌ی ۱۱ ساعته‌ی یازده و قطعه‌ی ۱۲ ساعته‌ی دوازده (شامل ۱۲ كنسرتینوی متصل به هم) اشاره كرد.
وی به عنوان نوازنده، با گروه تنبور نوازان كیهان (سید محمد ذوالنوری)، گروه اَلِگرو (فرشاد شعبانی)، گروه راك چَمْروش (رضا پیامی) و سال‌ها به عنوان نوازنده و همچنین به عنوان دستیار علیرضا مشایخی با گروه موسیقی تهران و ارکستر موسیقی نو (علیرضا مشایخی – فریماه قوام صدری) همکاری داشته است.
جلالی به عنوان رهبر و نوازنده، چندين آهنگساز نوگرا را به جامعه‌ی هنری ایران معرفی كرده و قطعات متعددی برای وی نوشته شده است. اجرای نخست قطعات فراوانی از شاهرخ خواجه‌نوری و قطعاتی از محسن ميرمهدی، ارسلان عابديان، كياوش صاحب‌نسق، بابك آل‌حيدر، علی گرجی، فرزيا فلاح، ابوالفضل رهبريان و ... توسط او صورت گرفته است. اركستر مدرن یارآوا به رهبری و مدیریت وی، اجرای بیش از ۷۰ اثر از آهنگسازان ایران و جهان را در كارنامه‌ی كاری خود دارد.
جلالی در سال ۲۰۱۵ اجرای اثری از ارسلان عابدیان را به عنوان سولیست تنبور، در كلیسای ماركوس هانوفر به رهبری والتر نوسبام به عهده داشت. در همان تاريخ دوئت فلوت و گيتار از جلالی در دانشگاه موسیقی، تئاتر و رسانه‌ی هانوفر توسط لارا هارتكِمِيِر و فرانچسكو كاسكارانو به اجرا درآمد. در سال ۲۰۱۶ در «فستيوال دستگاه» آثاری از علی گرجی، فرزيا فلاح و خودش را به همراه مارگيت كِرن نوازنده‌ی آكاردئون در موزه‌ی اِشپِرنگِل هانوفر و مركز فرهنگی بيلِفِلد به اجرا گذاشت و در همراهی با آنسامبل «سنتورُنيك» آثاری از ارسلان عابديان و احسان ابراهيمی را در خانه‌ی فرهنگ شهر توسترگلوپه اجرا كرد. در شهر برلين آثاری از شاهرخ خواجه‌نوری را در انجمن آزاد موسيقی برلين (جامعه‌ی ايرانيان آلمان) به اجرا گذاشت. همچنين سميناری در ارتباط با تكنيك‌های نوازندگی تنبور و تنبور در موسيقی معاصر به همراه اجرای اثری از علی گرجی را در كلاس آهنگسازی يوهانس شُلهورن در دانشگاه موسيقی كُلن برگزار كرده است.
در سال ۲۰۱۷ به عنوان نوازنده‌ی سهتار و دف، همراه با گروه «نوا» به سرپرستی حامد زند كریم‌خانی، در «ششمین دوره‌ی فستيوال بین‌المللی میراث فرهنگی» چنگدو، در چین به اجرا پرداخت.
مهدی جلالی از سال ۱۳۷۸ در شاخه‌های مختلف موسيقی، مشغول به تدريس می‌باشد.
(عكس: ابوذر كبيری)