حسین نیری (1362 تهران)
تئوری موسیقی و هارمونی را نزد تنگیز شاولو خاشویلی و كیوان میرهادی فرا گرفت و در ادامه هارمونی تحلیلی، فرم و آهنگسازی را نزد كیاوش صاحبنسق آموخت.
از كارهای او میتوان به قطعهی درخت گلابی، نمایشگاه مدولیشن آرت آنیما احتیاط – حسین نیری، گالری آریا، قطعهی پرلود 1 -55، نمایشگاه چیدمان اینجا كسی نیست، ندا مرادی، گالری الهه، موسیقی متن نمایش «زیر سركش گاف» به كارگردانی هادی مشهدی و ... اشاره كرد. نیری به عنوان نوازنده و آهنگساز با گروه موسیقی یارآوا همكاری داشته و دارد و قطعهی وی برای پیانو سولو در برنامهی شب ایرانی 6 برای اولین بار به اجرا درآمد.