بهروز رحمانی  (1354 كرمانشاه)

وی موسیقی را با نوازندگی پیانو نزد علیرضا زواره آغاز كرد و در ادامه از محضر پیمان صدری و فرمان بهبود بهره‌مند شد. مبانی اجرا را با علی رادمان گذراند و آموزش ساز تخصصی خود را نزد اردلان وثوقی، دلبر حكیم‌آوا، كلارا بوكوچاوا و الكساندر هوانسیان ادامه داد. وی در كلاس­های تئوری و سلفژ مارینا آقابیكیان نیز شركت نمود و ساز گیتار كلاسیك را به عنوان ساز دوم خود، نزد مهدی جلالی آموخت. آشنایی بهروز رحمانی با موسیقی ایرانی نیز از طریق نوازندگی ساز دف نزد فرهاد عندلیبی و كمانچه نزد علی‌اكبر شكارچی صورت گرفته است. وی در زمستان 1386 به مدت نه ماه  در استُكهلم سوئد آموزش پیانو را نزد اریک استربرگ ادامه داد.
رحمانی از زمان تشكیل گروه یارآوا به عنوان نوازنده، به  طور پیگیر با این گروه همكاری كرده و در چند كنسرت و خلوت موسیقی گروه یارآوا به اجرای برنامه پرداخته­است. با اجرای قطعه­ی "نه برای بم، برای خودم" برای گیتار سولو (در برنامه­ی شب ایرانی یك در كاخ نیاوران و برنامه­ی آی سی شماره­ی یك هر دو با اجرای مهدی جلالی) رحمانی به عنوان آهنگساز، توسط گروه موسیقی یارآوا معرفی شده است.